Για τις ιστορίες του Χότζα όλοι, λίγο πολύ, κάτι έχουμε ακούσει, οι παλαιότεροι από εμάς πολύ περισσότερα. Ελέγοντο την εποχή που τα μηνύματα περνούσαν στους ανθρώπους του Λαού από στόμα σε στόμα, με τρόπο ώστε να γίνονται κατανοητά και διδακτικά σύμφωνα με το γνωστικό επίπεδο των απλών ανθρώπων της εποχή εκείνης, που ήταν χαμηλό και που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση, δεν υπήρχαν.
Νομίζω ότι θα είναι χρήσιμο να θυμίσω μια απ’ αυτές τις ιστορίες που θα βοηθήσει πολλούς να κατανοήσουν καλύτερα το σημερινό οικονομικό πρόβλημα που μας βασανίζει.
Είχε, λοιπόν, ο Χότζας ένα γάιδαρο που τον βοηθούσε στις καθημερινές του δουλειές. Κάποια στιγμή που τα οικονομικά του, φαίνεται, δεν πήγαιναν καλά, σκέφτηκε μεταξύ άλλων οικονομικών μέτρων να μειώσει τα έξοδά του μαθαίνοντας τον γάιδαρο να μην τρώει! Άρχισε έτσι, να του μειώνει την καθημερινή ποσότητα φαγητού που το έδινε, τόσο ώστε σ’ ένα μήνα να σταματήσει τελείως να του δίνει τροφή. Ο γάιδαρος, φυσικά, μετά από 20-25 μέρες ψόφησε. Και τότε ο Χότζας, με παράπονο, ψιθύρισε : Για δες ατυχία, τώρα που ο γάιδαρος έμαθε να μην τρώει ψόφησε.
Αν θέλουμε, τώρα, να εκσυγχρονίσουμε αυτή την ιστορία με τα σημερινά δεδομένα αλλά να παραμείνει το ίδιο διδακτική, θα λέγαμε ότι ο σύγχρονος Χότζας ήθελε να κάνει τον γάιδαρό του ποιο παραγωγικό και γι’ αυτό του έδινε όλο και περισσότερη τροφή ώσπου στο τέλος τον έσκασε. Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον γάιδαρο του θείου Σαμ-Χότζα. Αυτά μεταξύ σοβαρού – σοβαρότατου και αστείου (στην περιγραφή μόνο του γεγονότος αλλά τραγικού για όλους μας, στην πραγματικότητα).
Το ηθικό δίδαγμα τόσο της παλαιάς όσο και της νεότερης έκδοσης της ιστορίας του «γάιδαρου του Χότζα» είναι το ίδιο. Η παραβίαση των κανόνων της Φύσης τιμωρείται. Ο γιγαντισμός μέσω της απληστίας είναι παραβίαση της Φύσης.
Το σημαντικότερο όμως στην όλη ιστορία δεν είναι αυτό καθαυτό το γεγονός της κατάρρευσης ενός κακώς λειτουργήσαντος Καπιταλιστικού συστήματος, γιατί ήταν μοιραίο όπως μοιραία ήταν και η κατάρρευση για τον ίδιο λόγο , του Σοσιαλιστικού ( Σοβιετικού τύπου) Οικονομικού Συστήματος, γιατί και τα δύο αγνόησαν τον άνθρωπο, αλλά το ότι αυτό το γεγονός δεν το αντελήφθησαν εγκαίρως Επιστήμονες/Εγκέφαλοι της οικονομικής γνώσης. Αυτοί ακριβώς που ορίζουν τους κανόνες ζωή και θανάτου εκατομμυρίων ανθρώπων. Πως θα βγουν αύριο να ορίσουν ξανά τα διάφορα οικονομικά πρότυπα, στα οποία θα πρέπει να πειθαρχήσουμε όλοι ;
Και επειδή οι Σοσιαλιστές Οικονομολόγοι άρχισαν να ξαναδιαβάζουν τον Μαρξ, μήπως αυτή τη φορά τον καταλάβουν και τον εφαρμόσουν σωστά, μήπως και οι Καπιταλιστές συνάδελφοί τους, θα πρέπει να ανατρέξουν στις πηγές τις γνώσης τους που, μη υπάρχοντος γι’αυτούς Μαρξ, μελετήσουν και κατανοήσουν την ιστορία του «γάιδαρου του Χότζα»;
Tuesday, October 28, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)